ชื่อ                    สิรวิชญ์ จตุรภัทรานนท์           

ระดับ                มัธยมศึกษาตอนปลาย

สถานศึกษา       ชมรมศิลปะลานคูน

ชื่อผลงาน          กตัญญูตา                                             Title                  The Grateful Son

ชื่อวรรณกรรม     คำพิพากษา

รหัสภาพ            10-031                                                 Code                10-031

วิธีทำ                สีอะคริลิคบนผ้าใบ                                 Method             Acrylic  Paint

ราคา                 5,000 บาท                                            Price                5,000 Baht

 

บทวรรณกรรม

            เมื่อฟักจบประถมสี่เขาตัดสินใจบวชเณร คิดตามประสาในตอนนั้นว่าจะเอาดีทางศาสนาจะสอบ นักธรรมเดินตามรอยพระอาจารย์ที่วัดซึ่งเป็นที่เคารพบูชาของคนในตำบล สามเณรฟักคร่ำเคร่งเล่าเรียน ท่องบ่นหนังสือเป็นที่ร่ำลือในความสามารถ พวกชาวบ้านตั้งความหวังไว้ว่าต่อไปในวันข้างหน้า เมื่อสามเณร ฟักบวชเป็นพระก็จะมีพระอาจารย์ที่เคารพยกย่องคู่วัดอีกองค์หนึ่ง แล้วความหวังของชาวบ้านก็คงพังครืน ลงมา เมื่อสามเณรฟักของลากศึกทั้งๆที่อายุจวนครบบวช เจ้าอาวาสพยายามทัดทานแจ่สามเณรก็ยังอยากสึก

            แม้ว่าตัวเองนั้นจะอยากอยู่ในร่มเงาของศาสนาเป็นสาวกของพระองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแต่ทุกครั้งที่สามตาเหลือบมองโยมพ่อ ฟักก็อดเป็นห่วงไม่ได้ เขาจะท่องบทสวดมนต์ต่อไปได้อย่างไรในเมื่อพ่อต้อง ทำงานหนักหาเงินทั้งวัน แต่ตัวเองกลับแอบอิงอยู่ในศาสนาอย่างสุขสบายเขามีพ่อเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เลี้ยง เขามา ไม่มีญาติพี่น้องแล้วใครกันเล่าจะมาช่วยพ่อได้ในยามที่พ่อต้องหมดแรง นอกจากเขาเพียงคนเดียว จิตใจไม่อาจสงบได้ในทุกครั้งที่ได้เห็นได้คุยกับโยมพ่อ พ่อไม่เคยรบเร้าให้เขาศึกเลย เขาเองต่างหากที่รบเร้า และเรียกร้องจากตัวเอง เรียกร้องให้ละทิ้งความสุขสบายเหมือนหนีไปแอบมีอยู่คนเดียว โดยต้องทอดทิ้งให้พ่อ ต้องเหน็ดเหนื่อยหนาวร้อยอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง เขาควรจะต้องตอบแทนพระคุณ คอยปรนนิบัติรับใช้พ่อยามยัง มีชีวิตอยู่มิใช่การสวดมนต์กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปให้ในตอนที่พ่อตายแล้ว

            ครั้งจะให้พ่อเลิกอาชีพแล้วตัวเองจะบิฑบาตเลี้ยงแต่พ่อกลับไม่ยอม กลัวเกรงใครๆจะนินทา สามเณร ฟักคิดหาคำตอบอย่างรอบคอบอยู่หลายเดือนในที่สุดก็ตัดสินใจสึกโดยไม่มีข้ออ้างใดๆมาทัดทานความตั้งใจ ของเขาได้

 

ข้อคิดที่ได้

            เรื่องความกตัญญูต่อบุพการี แม้จะต้องละทิ้งความสบายส่วนตัวเพื่อพ่อผู้มีพระคุณ ความตั้งใจที่อยากจะให้พ่อสบายไม่ต้องลำบากทำงานหนกซึ่งเป็นการตอบแทนบุญคุณต่อพ่อผู้เป็นที่รักที่สุด ในชีวิตสมควรที่ลูกควรดูเป็นตัวอย่าง