ชื่อ นางสาวปาลฉัตร ยอดมณี
ระดับ อุดมศึกษา
สถานศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร
ชื่อผลงาน โลกระจันทร์
ชื่อวรรณกรรม นิทานโกหกเยอรมัน ตอน การเดินทางไปพระจันทร์
รหัสภาพ 09-037
วิธีทำ สีอะคริลิค ผสมทองคำเปลว
ราคา 50,000 บาท Price 1,390 USD.
บทวรรณกรรม
นิทานโกหกเยอรมัน
ตอน
การเดินทางปพระจันทร์
ครั้งที่ 2 เราเริ่มเดินทางไปจนถึงทะเลใต้
ไม่ได้เจออะไรที่น่าจะนำมาเล่า
นอกจากผู้ชาย
ผู้หญิงที่บินได้ต่างเต้นมินูเอ็ตกันอยู่ในอากาศ
พอถึงวันที่ 18
เมื่อแล่นผ่านเกาะโอตาเฮลีมาแล้วนั้นซี
การผจญภัยที่ตื่นเต้นจึงเริ่มขึ้น
คือ
ได้เกิดมรสุมขนาดใหญ่
น่าสยองขวัญพัดเหวี่ยง
เรือของเราลอยขึ้นสูงในอากาศเป็นพันไมล์
เราแล่นไปเหนือเมฆ
อยู่หกอาทิตย์กับหนึ่งวันท่ามกลางกระแสลมที่พัดอยู่ตลอดเวลา
จนกระทั่งไปถึงดินแดนใหญ่แห่งหนึ่ง
ซึ่งมีลักษณะเป็นรูปกลมๆ
เรื่องแสงระยิบระยับเป็นประกาย
เหมือนเป็นเกาะที่ส่องแสง
เราแล่นเข้าไปถึงอ่าวที่สงบเงียบแห่งหนึ่ง
ทิ้งสมอที่ริมฝั่ง
เราใช้กล้องส่องทางไกลมองลงไปข้างล่าง
แลเห็นลูกโลกไกลโพ้น
เห็นทะเล
แม่น้ำ
ภูเขาและเมืองเล็กๆ
ดูเหมือนของเล่นไม่มีผิด
ในไม่ช้าเราก็พบว่า
เกาะนั้นคือพระจันทร์นั้นเอง
ชาวบ้านพระจันทร์ขี่อีแร้งสามหัวไปในอากาศยังกับขี่ม้า
ข้อคิดที่ได้
วรรณกรรมเรื่องนี้เต็มไปด้วย
ความคิดที่มีจินตนาการ
เป็นนิทานโกหกที่แต่งขึ้นจากความเป็นไปไม่ได้
หรือจากความไม่มีอยู่จริง
แต่หนังสือเล่มนี้
กลับทำให้เราได้เห็นว่า
ดินแดนแห่งนี้อาจมีอยู่จริงก็ได้
เรื่องจริงอาจไม่จริง
เรื่องไม่จริงอาจจะจริงก็ได้
ทุกอย่างล้วนอาจเป็นไปได้
เพราะมีอะไรอีกมากมายที่เราไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตา
และทำให้เราได้รู้ว่า
จินตนาการไม่มีที่สิ้นสุด
เหตุผลที่เลือกวรรณกรรม
ที่ข้าพเจ้าเลือกวรรณกรรมนิทานโกหกเยอรมันเพราะข้าพเจ้าชอบอ่านเรื่องที่จินตนาการ
โดยผู้แต่งสามารถแต่งเรื่องขึ้นทั้งที่ดูจากความจริงแล้วไม่น่าจะเกิดขึ้นได้
แต่ผู้แต่งกลับมีจินตนาการ
แต่งเรื่องราวสร้างจินตนาการให้เกิดเป็นภาพได้
โดยเฉพาะเรื่องที่ข้าพเจ้าเลือกมาสร้างเป็นภาพ
คือ เรื่องการเดินทางไปพระจันทร์ครั้งที่
2
มันสร้างจินตนาการภาพตั้งแต่ข้าพเจ้าได้อ่านเรื่องยังไม่ทันจบเลยด้วยซ๊ำ
เรื่องนี้ข้าพเจ้าชอบมาก
เพราะเนื้อเรื่องชวนสร้างความสงสัยและจินตนาการแปลกใหม่เกิดขึ้น
ทำให้ข้าพเจ้าลบความทรงจำ
หรือจินตนาการเดิมๆของพระจันทร์ไปเลย
มันดูแปลกใหม่
ตื่นเต้น
และน่าสนุกมาก
จนอยากไปที่นั้นด้วย
แต่ในความเป็นจริงแล้วก็คงไปไม่ได้
หากแต่มีเพียงจินตนาการที่สร้างขึ้นจากการอ่านเท่านั้น
ก็ทำให้เราสามารถไปยังที่แห่งนั้นได้
วรรณกรรมเรื่องนี้ได้สร้างความสุขให้แก่ข้าพเจ้าและคนที่กำลังอ่านเรื่องนี้อยู่เป็นอย่างมาก