ชื่อ

เด็กหญิงพิมพ์มาดา  แสวงสวัสดิ์

ระดับ

ประถมศึกษาตอนปลาย

สถานศึกษา

โรงเรียนบวรรัตนศาสตร์

ชื่อผลงาน

ใต้ร่มเงาวังสระปทุม

ชื่อวรรณกรรม

สัตว์เลี้ยงวังสระปทุม

รหัสภาพ

09-001

วิธีทำ

สีไม้,สีอะคริลิค,ปากกาเมจิก,ปากกาเพ้นท์

ราคา

10,000  บาท

Price

280 USD.

บทวรรณกรรม

หมาเกิดมาคู่กับแมว ประชากรแมวจะมีกี่สิบกี่ร้อยไม่มีใครมาทำสำมะโนครัวไว้ พวกเขาหาเลี้ยงตัวเองไม่ต้องคลุกข้าวให้กิน แมวในวังสระปทุมมีทั้งแมวขาว แมวดำ แมวเหลือง (หน้าตาเหมือนแมวการ์ฟิลด์ในการ์ตูน) มีแมวชั้นดี อาทิเช่น แมวสีสวาด แมววิเชียรมาศ เวลามีงานประกวดแมวที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เคยนึกอยากส่งวิเชียรมาศตัวงาม แต่จับไม่ได้ เลยไม่ได้ส่ง ประโยชน์ของแมวคือทำให้หมาได้ออกกำลังกาย แต่ไม่เคยกวดได้แมวสักที อยู่มาวันหนึ่งหมาหมู่วิ่งไปรุมแมวปรากฏว่าแมวจน ตรอกหันหน้าสู้ หมาทั้งฝูงก็ต้องพ่ายไปตามระเบียบนั่นเป็นกรณีพิเศษ ส่วนใหญ่แมวขึ้นต้นไม้ หมาก็ได้แต่แหงนมอง วันหนึ่ง เกิดเหตุร้ายสำหรับแมว ถูกหมาไล่จนพลาดตกลงไปกลายเป็นแมวน้ำ พระราชนิพนธ์ในตอนที่ 2 ซึ่งเป็นลายพระหัตถ์ของ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี และทรงวาดภาพการ์ตูนประกอบเรื่องด้วยระบุว่า "นอกจากสัตว์บินแล้วยัง มีสัตว์เดินดิน และไม่เดินดินอีกหลายอย่าง สัตว์บินที่ต้องกล่าวอีกอย่างคือค้างคาว มีอยู่ฝูงใหญ่ กระรอกวังสระปทุมมีอยู่หลาย สปีชี่ส์ ยังไม่เคยมีใครทำวิจัยจริงจัง มีหลายสี วิ่งอยู่บนสายไฟและยอดไม้ ที่ร้ายคือชอบกินผลไม้ เช่น ชมพู่ มะม่วงจะกินให้หมด เป็นลูกๆ ไปก็ไม่ได้ ต้องกัดให้แหว่งๆ ไปทั้งต้นเลย เวลาฝนตกใหม่ๆ อึ่งอ่าง กบ เขียด คางคก ร้องเพลงประสานเสียง อยู่ในท่อน้ำ แต่ที่ชอบเดินเล่นข้ามถนนเห็นมีแต่คางคก ถือว่าเสี่ยงภัยพอๆ กับกิ้งกือ แล้วยังมีหอยทากอีกอย่างหนึ่งที่ชอบข้ามถนน โดยไม่กลัว จะถูกจับไปทำหอยอบเอสคาโกต์ หรือถูกเหยียบเวลามืดๆ เกือบลืมกล่าวถึงสัตว์ (เลี้ยง?) สำคัญ ได้แก่ หนู เวลานั่งๆอยู่ก็ชอบโผล่ มายิ้มหวานทำหน้าบ้องแบ๊ว มีคนเอากับดักหนูใส่กล้วยเป็นเหยื่อ ปรากฏว่าหนูเอาเหยื่อไปโดยไม่ติดกับดักดูเหมือนว่าจะเป็นหนู วิชาการ พวกแมงมาตามฤดูกาล ยุง แมลงวัน ซึ่งล้วนเป็นพาหะนำโรคยังหวาดเสียวกลัวเป็นไข้เลือดออกหรืออหิวาต์อะไรทำนอง นั้น พยายามเอาปลาสอด, ปลาหางนกยูงใส่อ่างบัวไว้เพื่อให้กินลูกน้ำยุง ดูเหมือนมันจะไม่ชอบ มัน ชอบกินอาหารปลามากกว่า พูดถึงปลาแล้วเห็นจะต้องเล่าถึงปลาอีกหลายชนิด เดิมมีปลาทองอยู่ในอ่างกลมๆ อยู่ตัวเดียว อยากได้บ้าง ก็เลยไปซื้อปลาจาก จตุจักรตัวละ 10 บาทมาหลายตัว แถมมันออกลูกออกหลานมาอีกเยอะแยะ จนเลี้ยงไม่หวาด ไม่ไหว ฝ่ายประมงมาช่วยจัดตู้ปลา ให้ เช้าขึ้นก็ต้องให้อาหารปลา... สุดท้าย (คิดว่าจะต้องจบเรื่องแล้วทั้งๆ ที่ยังมีสัตว์ที่ควร จะต้องบรรยายอีกหลายชนิด)

ข้อคิดที่ได้

1, คนกับสัตว์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดบนโลกต้องอาศัยและพึ่งพากันและกัน                                                                             2. การเลี้ยงสัตว์ได้บุญและทำให้เป็คนรักธรรมชาติ รักโลก                                                                                              3. สุนัข หมา เป็นสัตว์เลี้ยงที่มีความรักต่อเจ้านายของมันมากที่สุด                                                                                  4. สัตว์ที่ไม่มีประโยชน์ หรือ สัตว์ที่มองดูน่ากลัวย่อมมีความน่ารักในตัวของมันเอง

เหตุผลที่เลือกวรรณกรรม

เหตุผลที่เลือกวรรณกรรมเรื่องนี้ เพราะว่าสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ท่านทรงแต่งบทประพันธ์ในรูปแบบ ของไดอารี่ส่วนตัวได้อย่างน่าสนใจ ทรงบรรยายถึงสัตว์เลี้ยง ที่อยู่ในวังสระปทุมทั้งหมด ไม่ใช่แค่ของพระองค์เอง แต่ยังทรง บรรยายถึงสัตว์ทรงเลี้ยงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรวมถึงของคนอื่นๆด้วย ที่ชื่นชอบก็คือ ท่านทรงแต่งได้อย่างน่าสนใจ บรรยายอย่างเป็นกันเอง ทำให้สนุกสนานกับคำที่เป็นคำเรียบง่ายธรรมดา สอดแทรกความตลกขบขัน และบรรยายลักษณะ วีรกรรมของสัตว์ทรงเลี้ยงได้อย่างเป็นกันเอง และบางตอนพระองค์ทรงวาดรูปประกอบเป็นไดอารี่ที่ดูง่ายๆ บรรยายถึงสัตว์ ที่ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง เช่น งู กบ เขียด กิ้งกือ หนู และอื่นๆ อีกมากมายจนทำให้รู้สึกว่าสัตว์ทุกชนิดมาอาศัยอยู่ใต้ร่มเงาของวังสระปทุม เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน และมีความสุข