ชื่อ                  จุฑามาศ  รัตนะพิบูลย์กุล

ระดับ มัธยมศึกษาตอนต้น

สถานศึกษา      โรงเรียนสมคิดจิตต์วิทยา

ชื่อผลงาน         ขุนหลวงหาวัด

ชื่อวรรณกรรม  ไทยเที่ยวพม่า พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

บทวรรณกรรม

              วันนี้ได้ความรู้ทางด้านโบราณคดี  ดีจริงๆ  เมื่อตอนเด็กๆ ฉันชอบไปเที่ยวตามวัดเพื่อดูฝาผนัง  เป็น “ขุนหลวงหาวัด”  แต่ไม่ได้หาวัดฟังธรรมะกลายเป็นหาวัดดูศิลปะ  ตอนหลังนี้ไม่สู้จะมีเวลาไปทัวร์อย่างเมื่อก่อน  ได้มาทัวร์เมืองพม่าก็ยังดี  สถานที่บางแห่งเขาเพิ่งบูรณะเสร็จ  ยังไม่มีใครมาชม  ฉะนั้นที่ได้ดูคราวนี้ก็มากกว่าคนอื่นๆ  พูดถึงการต้อนรับเขาก็เอาใจใส่ดีมาก  เจ้าหน้าที่พม่าไปดูและสถานที่ทุกแห่ง ที่ฉันจะไปปูพรมเอาไว้ให้  ถ้าเป็นที่ในเมืองเช่นชเวดากองก็ไม่แปลก  อย่างที่พุกามเป็นที่ทุรกันดารเขาก็ยังอุตสาห์มีแก่ใจไปถากถางไว้ให้  เรื่องถางนี่ต้องถางจริงๆนะ ตอนเด็กๆ ฉันไปวัดบางแห่งในอยุธยายังต้องวานชาวบ้านเขาถางป่านำเข้าไป  มีคนกางร่มให้ด้วย มีเจ้าหน้าที่กระทรวงต่างประเทศคนหนึ่งเขาเรียนจบทาง Botany และช่วยกางร่มให้ฉัน  พวกฮาวาย อึ่ง อรายาเขาเลยเรียกว่า Umbol เป็น code ลับไม่ให้เขาฟังออกว่ากำลังพูดถึงเขา  เวลาดูโบราณสถานที่มืดๆ ฉันหิ้วไฟฉายไปด้วย   ไม่ได้เอาไฟฉายคล้องคอได้ไป  มือก็จะจด  รูปก็จะถ่ายไม่ถนัด  ก็ได้ช่างภาพพม่าเป็นเจ้าหน้าที่ฉายไฟ  ได้รับความสะดวกในการศึกษา  ก็นึกชมเขาอยู่

ข้อคิดที่ได้

               ความรู้มีอยู่รอบๆ ตัวของเรา แต่อยู่ที่ว่าใครจะหาและนำความรู้นั้นมาได้มากกว่า เปรียบเสมือนกับสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ที่ทรงจดบันทึกตลอดเวลาก็เหมือนการหาความรู้และนำความรู้นั้นมาเรียนรู้  และต่อยอดความรู้นั้นจะมีวันหมดไปถ้าหากเราเรียนรู้และค้นหามันเสมอ