ชื่อ ศศิกานต์ บุญวงศ์

ระดับ ประถมศึกษา

สถานศึกษา โรงเรียนบวรรัตนศาสตร์

ชื่อผลงาน จะเป็นลูกแม่ทุกชาติไป 

ชื่อวรรณกรรม ดาวลูกไก่

บทวรรณกรรม

ที่ชายป่าแห่งหนึ่งไม่ไกลจากเชิงเขา ตากับยายปลูกกระท่อมอาศัยอยู่กันตามลำพัง มีอาชีพเก็บผักและของป่าไปขายพอเลี้ยงชีพได้ และเลี้ยงไก่ไว้หนึ่งตัว ต่อมาแม่ไก่ออกไข่เป็นลูกไก่น่ารักเจ็ดตัว ยายก็จะคอยเลี้ยงดูให้ข้าวก้นหม้อแก่แม่ไก่และลูกไก่ ทำให้แม่ไก่และลูกไก่มีความสุข และรู้สึกกตัญญูต่อตายายที่เลี้ยงดูพวกตนอย่างเมตตา จนวันหนึ่งมีเหยี่ยวตัวใหญ่ถลาลงมาจะโฉบเอาลูกไก่ตัวจิ๋ว ตากับยายได้ยินเสียงร้องจึงออกมาช่วยเหลือทำให้แม่ไก่และลูกไก่ยิ่งรักตายายมากยิ่งขึ้น

จนวันหนึ่งมีพระธุดงค์เดินผ่านมา ตากะยายจึงเข้าไปนมัสการ ตากะยายตั้งใจว่าจะทำอาหารไปถวายแต่เมื่อค้นดูเสบียงอาหารในครัวก็ไม่เหลืออะไรเลย จึงปรึกษาว่าต้องฆ่าแม่ไก่ บังเอิญแม่ไก่ได้ยินจึงตัดสินใจยอมสละชีวิตเพื่อตากับยาย จึงเรียกลูกๆทั้งเจ็ดมาสั่งสอนให้รักกัน สร้างความเสียใจแก่ลูกไก่ทั้งเจ็ด จนเช้ามืดวันรุ่งขึ้น เมื่อตากะยายก่อไฟ ทันใดนั้นตากะยายก็ต้องตกตะลึงจนร้องไม่ออก เมื่อเห็นลูกไก่ทั้งเจ็ดวิ่งตามกันกระโดดเข้ากองไฟด้วยความรักแม่ไก่

ข้อคิดที่ได้

นิทานเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความรักของลูกที่มีต่อแม่ ความเมตตาของมนุษย์ และความกตัญญูรู้คุณของสัตว์เลี้ยง ซึ่งเป็นการแสดงออกที่ยิ่งใหญ่ของความเสียสละ ซึ่งไม่รู้ว่าในชีวิตคนจริงๆ จะมีกี่คนที่ทำได้อย่างในวรรณกรรมเรื่องดาวลูกไก่่