ชื่อ ภัทรพล ทองสุวรรณ์

ระดับ ประถมศึกษา

สถานศึกษา โรงเรียนอัสสัมชัญสมุทรปราการ

ชื่อผลงาน คุณธรรมของหัวหน้า   

ชื่อวรรณกรรม รามเกียรติ์

บทวรรณกรรม

“ข้าพเจ้า เป็นพญาวานรผู้ยิ่งใหญ่ ปกครองฝูงวานรเหล่านั้น เมื่อพวกเขาหวาดกลัวพระองค์และกลัวถูกธนูยิงตายข้าพเจ้าจึงต้องช่วยเขาให้รอด แม้ข้าพเจ้าจะถูกฆ่าตายไม่เดือดร้อน เพราะช่วยให้เขารอดตายแล้วอุปมาดังกษัตริย์ผู้เป็นใหญ่ต้องบำบัดทุกข์ บำรุงสุขให้แก่อาณาประชาราษฏร์ทั้งหลาย วันนี้ข้าพเจ้าได้ช่วยบริวารทั้งหลายให้รอดตาย และไปมีความสุขสมกับที่พวกเขาพากันแต่งตั้งให้ข้าพเจ้าเป็นใหญ่ ข้าแต่มหาราชขอพระองค์จงทรงสดับคำเตือนที่ข้าพเจ้ากำลังถวายพระองค์เทียบเคียงกับเหตุการณ์นี้ ธรรมดาพระราชาผู้ไม่ทรงบีบคั้นแว่นแคว้นราษฏรทรงสละการลุแก่อำนาจ อคติผูกใจเข้าด้วยสังคหวัตถุธรรม 4 ประการ และทรงดำรงอยู่ในธรรม 10 ประการ สามารถสละชีวิตของตนเหมือนข้าพเจ้า แล้วแสวงหาความสุขความปลอดภัยแก่ราษฏรทั่วทั้งแคว้น พระราชานั้นย่อมได้พระนามว่า กษัตริย์ เพราะเป็นผู้ยิ่งใหญ่แห่งเกษตร คือ เจ้าของที่นาที่ทำกินและทรงสมบูรณ์ด้วยพระปรีชาญาณ"    

พญาวานรโพธิสัตว์ เมื่อพร่ำสอนพระราชาเช่นนี้แล้วก็สิ้นชีวิตลง พระเจ้ากรุงพาราณสีทรงเลื่อมใสศรัทธามาก เรียกอำมาตย์และบอกให้นางสนมประดับชุดห้อมล้อมพญาลิงไปป่าช้า โปรดให้จัดงานพิธีสรีรกิจของพญาวานร เช่น เดียวกับพิธีสรีรกิจของพระราชาและให้เผาศพมหาสัตว์ทำนองเดียวกับถวายพระราชทานเพลิงพระราชา และทรงสร้างเจดีย์บรรจุกระโหลกศีรษะซึ่งเลี่ยมด้วยทองคำหลังจากได้จัดพิธีบูชาธาตุตลอด 7 วัน

ข้อคิดที่ได้

ที่ได้รับจากวรรณกรรมบทนี้ ผมคิดว่าการที่เราให้อะไรกับใครแล้วตัวเรามีความสุข และคนที่ได้รับก็มีความสุข อันนี้จะทำให้คนที่ให้และคนที่รับมีความปิติยิ่ง และมีผลดีทางความรู้สึกว่าเห็นแล้วมีความภาคภูมิใจกันทั้ง 2 ฝ่าย อย่างเช่น วรรณกรรมในตอนที่นำมาวาดนี้