ชื่อ ด.ญ.นลินรัตน์
จันทร์สมวงศ์
ระดับ มัธยมศึกษาตอนต้น
สถานศึกษา ศิลปะลานคูน
ชื่อผลงาน คิดถึงแม่
ชื่อวรรณกรรม นางพญากาเผือก
บทวรรณกรรม
กุมารทั้งห้าพอเติบใหญ่
ได้ออกติดตามหาแม่ ทั้งไถ่ถาม และสืบเสาะหาก็ไม่มีใครทราบ จึงได้ทำพิธีเซ่นสรวงบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้บอกทิศทางตามหาแม่
ด้วยบุญญาบารมี นางพญากาเผือก ซึ่งได้เกิดเป็นเทพธิดาอยู่บนสวรรค์
ก็มาปรากฏตัวให้เห็น และบอกว่าตนเป็นแม่ของกุมารทั้งห้า
นางได้บอกสาเหตุแห่งการพลัดพราก เมื่อครั้งเกิดพายุใหญ่
กุมารทั้งห้าจึงถามว่าพวกเขาจะตอบสนองบุญคุณมารดาด้วยวิธีใด
นางพญากาเผือกจึงบอกว่า
ในวันเพ็ญเดือนสิบสอง หากเจ้าคิดถึงแม่ ก็ให้ลูกๆทำกระทงลอยน้ำไปหาแม่ นำด้ายมาทำเป็นรูปเครื่องหมายตีนกา
กระทงจะลอยก็จะไปถึงแม่เอง
แนวคิดและเหตุผล
เป็นการเอารูปของกุมารทั้งห้าอยู่ในท่าปล่อยกระทงให้ล่องลอยไปตามสายน้ำเพื่อบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไปยังมารดา
นางพญากาเผือกที่ได้พลัดพรากกันไป และได้ตายไปเกิดเป็นเทพธิดาบนสรวงสวรรค์
ด้านหลังปราสาทบนสวรรค์ก็ทำเป็นเหมือนเป็นรูปพระจันทร์เต็มดวงในคืนวันเพ็ญเดือนสิบสอง
มีแสงสีทองส่องลงมา โดยมีกระทงถูกปล่อยออกไปจากใกล้ตัวกุมาร ก็เป็นรูปใหญ่
และค่อยๆเลิกลงทั้งห้า กระทงเรียงลำดับสู่ปราสาทบนสวรรค์ มีโค้งของน้ำรอบๆกระทง
และแสงระยิบระยับให้เห็นถึงเวลาของกลางคืนที่ดูสุกสว่าง
การเขียนท่าที่ปล่อยกระทงของกุมาร
เหมือนเป็นการผายมือสู่มารดา ด้วยวิธีนี้เป็นการสนองบุญคุณของลูกที่มีต่อแม่ที่ล่วงลับแล้วเกิดใหม่
ดังนั้นในคืนวันเพ็ญเดือนสิบสองทุกปี
ผู้คนอื่นๆต่างกระทำกระทงลอยน้ำตามกุมารทั้งห้า ตั้งแต่บัดนั้นสืบมา
และแสดงให้เห็นว่า การรำลึกถึงและทดแทนบุญคุณของบุพการีคือผู้เจริญ