ชื่อ                         ด.ญ.นลินรัตน์  จันทร์สมวงศ์  

ระดับ                      มัธยมศึกษาตอนต้น

สถานศึกษา             ศิลปะลานคูน 

ชื่อผลงาน               คิดถึงแม่

ชื่อวรรณกรรม         นางพญากาเผือก

 

 

บทวรรณกรรม

 

          กุมารทั้งห้าพอเติบใหญ่ ได้ออกติดตามหาแม่ ทั้งไถ่ถาม และสืบเสาะหาก็ไม่มีใครทราบ จึงได้ทำพิธีเซ่นสรวงบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้บอกทิศทางตามหาแม่ ด้วยบุญญาบารมี นางพญากาเผือก ซึ่งได้เกิดเป็นเทพธิดาอยู่บนสวรรค์ ก็มาปรากฏตัวให้เห็น และบอกว่าตนเป็นแม่ของกุมารทั้งห้า นางได้บอกสาเหตุแห่งการพลัดพราก เมื่อครั้งเกิดพายุใหญ่ กุมารทั้งห้าจึงถามว่าพวกเขาจะตอบสนองบุญคุณมารดาด้วยวิธีใด

          นางพญากาเผือกจึงบอกว่า “ในวันเพ็ญเดือนสิบสอง หากเจ้าคิดถึงแม่ ก็ให้ลูกๆทำกระทงลอยน้ำไปหาแม่ นำด้ายมาทำเป็นรูปเครื่องหมายตีนกา กระทงจะลอยก็จะไปถึงแม่เอง”

 

แนวคิดและเหตุผล

 

          เป็นการเอารูปของกุมารทั้งห้าอยู่ในท่าปล่อยกระทงให้ล่องลอยไปตามสายน้ำเพื่อบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไปยังมารดา นางพญากาเผือกที่ได้พลัดพรากกันไป และได้ตายไปเกิดเป็นเทพธิดาบนสรวงสวรรค์ ด้านหลังปราสาทบนสวรรค์ก็ทำเป็นเหมือนเป็นรูปพระจันทร์เต็มดวงในคืนวันเพ็ญเดือนสิบสอง มีแสงสีทองส่องลงมา โดยมีกระทงถูกปล่อยออกไปจากใกล้ตัวกุมาร ก็เป็นรูปใหญ่ และค่อยๆเลิกลงทั้งห้า กระทงเรียงลำดับสู่ปราสาทบนสวรรค์ มีโค้งของน้ำรอบๆกระทง และแสงระยิบระยับให้เห็นถึงเวลาของกลางคืนที่ดูสุกสว่าง

          การเขียนท่าที่ปล่อยกระทงของกุมาร เหมือนเป็นการผายมือสู่มารดา ด้วยวิธีนี้เป็นการสนองบุญคุณของลูกที่มีต่อแม่ที่ล่วงลับแล้วเกิดใหม่

          ดังนั้นในคืนวันเพ็ญเดือนสิบสองทุกปี ผู้คนอื่นๆต่างกระทำกระทงลอยน้ำตามกุมารทั้งห้า ตั้งแต่บัดนั้นสืบมา และแสดงให้เห็นว่า การรำลึกถึงและทดแทนบุญคุณของบุพการีคือผู้เจริญ